Laatste week HR-opdracht India

Na bespreking en presentatie van mijn HR werk kon ik echt aan de afronding van een hele interessante periode in India beginnen. Altijd weer fantastisch als opdrachtgevers blij zijn met werk dat je gedaan hebt. Als afscheid kreeg ik een mooie handgeweven, katoenen sjaal van de medewerkers.

Toen achter de boodschappen voor aan. India heeft zoveel schoons. Mooie blouses laten maken voor de mannen thuis, handgeweven sjaals voor de dochters gekocht en nog een hele grote zak Indiase kruiden.

De laatste dag, op weg naar het vliegveld met de taxichauffeur naar Mandu geweest, die ook tegelijkertijd mijn gids was (kado van de opdrachtgever).

Prachtig, wat een omgeving. Op een berg met hele diepe kloven er om heen alles zo mooi groen! Een prachtige moskee, eeuwen oude paleizen, en de bouwtechniek is verbazingwekkend. Vroeger waren ze al heel duurzaam bezig. Hoe b.v. het water opgevangen werd om te drinken en te baden. (mooie zwembaden en een hamam) Volledige gangenstelsels en zalen onder de grond. Een aanrader om naar toe te gaan, mocht je ooit in India komen. Ik zag daar ook een heel ander type mens; Indiase zigeuners. Prachtig.

De taxirit was ook een bijzonder avontuur. Echt op zij Indiaas. Inhalen in India gebeurd slalommend. Wie het hardst toetert heeft uiteraard voorrang. Vrachtwagenchauffeurs blijven midden op de weg staan om banden te verwisselen en op een eenrichting weg kun je zomaar een spookrijder tegen komen. Kijkt niemand van op!

De hele periode was een fantastische ervaring. Zou het volgend jaar best weer willen doen, andere plek, ander land wellicht.

HR-beleid in India

Nog nooit heb ik in zo’n korte tijd zoveel HR beleid geschreven. Inmiddels drie brainstromsessies achter de rug met de CEO en de COO om onderwerpen helder te krijgen. Daarbij moet ik wel goed opletten omdat het natuurlijk allemaal in het Engels is (Indisch Engels wel te verstaan). Daar komt bij dat mijn Engels als toerist wel OK is, maar als het om discussies over visie en srategie gaat moet ik er echt wel een tandje bij doen (en er is hier altijd lawaai (o.a. airco, moskee voor de deur, etc.).

Dat zelfde geldt voor het schrijven Engels HR-beleid, maar een mens leert snel als het echt moet heb ik weer ondervonden. (met dank aan Lotte voor het correctiewerk). Ik heb o.a. een beloningsinstrument, wervings en selectiebeleid, functiebeschrijvingen, verlofregeling ontworpen en geschrevenen en bij heel veel zaken aangegeven hoe je het handiger aan kunt pakken. Soms zijn onderwerpen universeel.

Maandag gaan we alle (project)stafleden op onderdelen inlichten, althans ik lach en kijk wat de leidinggevende in het Hindi gaat uitleggen (wel voorbereid natuurlijk)

Voordeel is dat ze hier geen OR en bonden hebben, maar of dat nu altijd zo gunstig is…………..

Niets is hier vanzelfsprekend. Daar leer ik meest van. Dat ik uit mijn comfortzone ben gehaald.

Gelukkig was er ook tijd voor andere dingen. Ik ben gisteravond op bezoek geweest bij de buurmeisjes van het hotel en heb nu prachtige hennahanden.

Incredible India

De mensen zijn hier zijn echt geweldig aardig; op het werk, in het hotel. Het eten is super lekker; elke morgen Indiaas ontbijt, zijnde mango’s of twee Indiase naan (een soort pannekoekjes). Met daarbij uiteraard black tee.

De moesson is op komst. Dat maakt de temperatuur soms aangenamer en soms is het heel warm en vochtig. De mensen zijn daardoor meer moe. Ik aan het einde van de dag ook. De moesson komt naar verwachting dit jaar eerder dan anders. Met een beetje geluk ga ik het nog meemaken.

De hele week is ieder in de weverij erg druk met een verzending die naar Amerika moet voor een grote expositie, met de mogelijkheid van verkoop van de producten van WomenWeave. Hoe dat gaat is een belevenis op zichzelf en het staat haaks op de nederlandse efficientie, maar ach wat geeft het. Prachtig om te zien al die materialen en daar tussen de Indiase vrouwen in saries.

Deze week een trainingsmiddag meegemaakt. Er is uitleg gegeven over de nieuwe hedendaagse designs, waar ieder erg van geniet en het een uitdaging vindt om dit te weven. Daarnaast is er getraind in assertiviteit (zie foto).

Je hebt hier vrouwen die heel goed weten wat ze willen en bepaald niet op hun mond zijn gevallen er is een andere groep die afwacht tot hen wat gevaagd word. Met name om de laatste groep gaat het natuurlijk.

Ieder heeft duidelijk heel veel plezier in de traning en om met de nieuwe designs te werken.

Naast de weverij word een campus gebouwd waar een school voor handloom komt. Er zijn al drie groepen jongeren van start gegaan. Als je het leuk vindt zie hiervoor:

www.handloomschool.posterous.com

Vandaag zijn er verkiezingen in het Maheshwar, de stad waar ik ben. De winkels zijn gesloten en ik werd vanmorgen wakker en het was helemaal stil op straat; nog nooit meegemaakt in India!!

Ik voeg ook nog een foto woon-werkverkeer toe.

vriendelijke groet Ina

zie ook

www.womenweave.org

eerste werkweek in India

Vanaf 31 mei ben ik aan het werk bij WomenWeave, in Maheswar, een dorp in deelstaat Madhya Pradeshbij een weverij waar handmatig wordt geweefd en dat zich ten doel stelt om het handweven in ere te houdendoor middel van training, ontwerp van hedendaagse designs, productie en om voor de wevers de markten te openen. Er leven 7 miljoen mensen op het platteland in India die afhankelijk zijn van handmatig weven. In deze weverij werken zo’n 100 vrouwen. Ze werken hier graag omdat het een hele veilige werkomgeving is en ze onder elkaar zijn. En niet te vergeten geld verdienen met het maken van mooie, duurzame stoffen.

De organisate zorgt daarnaast voor kinderopvang, gezondheidszorg.

Er wordt hier hard gewerkt. De vrouwen in de weverij van 10.00 tot 18.00 uur en de staf doet er en schepje bovenop, die werkt door tot een uur of negen tien ‘s avonds. Zes dagen in de week bij 44 graden! Ik doe gewoon mee. Weekend kennen ze hier niet. Dinsdag is de vrije dag.

Het kantoor bestaat uit een ronde tafel met een van boven ons hoofd om de warmte te verdrijven. Dat maakt elkaar verstaan er niet gemakkelijker op.

Gisteren op eerste vrije een wandeling naar de Narmada rivier gemaakt, waar Maheshwar aan ligt. Prachtige foto’s gemaakt van de daar aanwezige activiteiten. Vooral vrouwen die aan het wassen. Ik heb namelijk vandaag mijn eerste vrije dag.

Deze week op het project aanwezig geweest bij de uitbetaling van de maandelijkse salarissen. Dat gaat zo: de supervisor van de weverij heeft een lijst, geld en kwitanties. Beurtelings worden de vrouwen ( en een paar mannen) geroepen om het salaris in ontvangst te nemen. Ieder kan op de lijst zien wat de ander verdient. Om te voorkomen dat de vrouwen bij thuiskomst het geld moeten afgeven hebben ze en gezamenlijke bankrekening in het dorp, waar ze hun geld opzetten. Hoe ze dat ritselen weet ik niet, maar het gebeurd.

‘s Morgens ga ik achter op de brommer bij mijn opdrachtgever naar het werk, net als alle Indiaase vrouwen achter op de brommer zitten. Soms nog met drie kinderen erbij.

Voor wie zich afvraagt wat ik hier doe? Deze organisatie wil een volgende stap maken. Ze willen vaststellen of de missie en visie moet worden herzien en willen graag een paar specifieke HR regelingen hebben uitgewerk. Met name voor de staf. Erg bijzonder omdat in India te doen! Het is namelijk erg lasting om staf naar dit plattelandsgebied te krijgen en om ze te houden.

Het is echt fantastisch om dit werk te mogen doen. Ik heb een heel bijzondere arbeidsvoorwaarde, nl een mevrouw die heerlijk eten kookt op het kantoor. Bijzonder toch?

Wordt vervolgd......

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Ina